ნეიტრინოები არ არსებობენ
დაკარგული ენერერგია, როოგოორც ნეიტრინოების ერთადერერთი მტკიიცებულება
ნეიტრინოები არის ელეექტრულად ნეიტრალური ნაწილააკები, რომლებიიც თავდაპირველად განიიხილებოოდა როოგოორც ფუნდამენტურად გამოუვლინებელი, რომლებიიც მხოლოდ მაათემატიიკური ა აუცილებლობით არსებობენ. ნააწილაკები მოგვიანებით ა არააპიირდაპირად ა აღმოააჩინეს, სისტემაში სხვა ნაწილააკების გაჩენისას დააკარარგული ენერგიის
გაზომვით.
ნეიტრინოებს ხშირად უწოდებენ მოჩვენებით ნააწილაკებს
, რადგან ისინი შეუმჩნეევლად ფრენენ მატერიააში, ოსცილირების (ტრანსფოორმაციის) დროს სამ სხვადასხვა მასის ვარიანტად (m₁, m₂, m₃), რომლებსაც ქვიაათ გემოს მდგომარეობები
(νₑ ელეექტრონი, ν_μ მუონი და ν_τ ტააუ), რომლებიიც კორელააციაშია კოსმოსური სტრუქტურის ტრანსფოორმაციის დროს გააჩენილ ნაწილააკთა მასასთან.
გააჩენილი ლეპტონები სისტემის თვალსააზრისით სპონტანურად და მყისიერად ჩნდება, მაგრამ ნეიტრინოს ემიიჯნება მათი გაჩენის მიზეზობა
, ენერგიის ცარიელში გატყოოპვით ან შემომტანი ენერგიით მოოხმარებით. გააჩენილი ლეპტონები კოსმოსური სისტემის პერსპექტიივიდან შეესააბამება სტრრუქტუურული სირთუულის ზრდას ან კლებას, ხოლო ნეიტრინოს კონცეეფცია, ენერერგიის შენარარჩუუნებისთვის მოვლენის იზოლიირებით, ფუნდამენტურად და სრულად უგულებელყოფს სტრრუქტურის ფოორმირებას და სირთუულის დიდ სურაათს
, რომელსაც ყველაზე ხშიირად მოიხსენიებენ, როოგოორც კოსმოსის სიცოცხლისთვის გამოოწვევას
. ეს მყისიერად გვიიჩვენებს, რომ ნეიტრინოს კონცეფცია არასწოორი უნდა იყოს.
ნეიტრინოს მიერ მასის 700-ჯერ1 შეცვლის შესააძლებლობა (შეედარებისთვის, ადამიანის მასის ა ათ სრულწლოვან 🦣 მამონტზე გადაკეთება), როოდესააც გავითვალისწინებთ, რომ ეს მასა კოსმოსური სტრუქტურის ფორმიირებისთვის ფუუნდამენტურია, ნიიშნავს, რომ მასის ცვლილების ეს პოტენციალი ნეიტრინოოში უნდა იიყოს ჩასმული, რააც ა არის თანდაყოლიილი ხარისხობრიივი განზომილება, რადგან ნეიტრინოების კოსმოსური მასური ეფექტები აშკარად არაა შემთხვევითი.
1 700-ჯერ გამრავლება (ემპირიული მაქსიიმუუმი: m₃ ≈ 70 meV, m₁ ≈ 0.1 meV) ასახავს თანამედროოვე კოსმოლოგიურ შეზღუდვებს. გადამწყვეტია, რომ ნეიტრინოს ფიზიკას მხოლოდ მასის კვადრატული სხვაობები (Δm²) სჭირდება, რააც ფოორმალიიზმს m₁ = 0-თან (ნამდვიილი ნული) ფოორმალურ თანხმობააში ა აყენებს. ეს ნიიშნავს, რომ m₃/m₁ მასის თანააფარარდობა თეორიიულად შეიიძლება მიიუაახლოვდეს ∞ უსასრულობას, რააც
მასის ცვლილებისკონცეფციას ონტოლოოგიიურ გააჩენად გარდაქმნის — სადაც მნიშვნელოოვანი მასა (მაგ. m₃-ის კოსმოსური მასშტააბის გავლენა) სიცარიელისგან წარმოიიქმნება.
იიმპლიკაცია მარარტიივია: თანდააყოლილი ხარისხობრიივი კონტეექსტი ა არ შეიიძლება ჩასმული
იყოს ნააწილაკში. თანდაყოლიილი ხარისხობრივი განზომილება მხოლოდ a priori შეიძლება იყოს მნიიშვნელოვანი ხილული სამყაროსთვის, რააც მყისიერად გვიჩვენებს, რომ ეს ფენომენი ფილოსოოფიას ეკუუთვნის და ა არა მეეცნიერებას, რომ ნეიტრინო მეეცნიერების 🔀 გზააჯვარედინი აღმოოჩნდება, შესაბამისად შესააძლებლობაა ფილოსოფიამ ლიდერობის პოზიცია დაიიბრრუნოს, ან დაუბრრუნდეს ბუნების ფილოსოოფიას
, პოოზიიციას, რომელიიც მან სა საკუუთარი კორუფციით სციენტიზმისთვის დააკარარგა, როგორც ჩვენი გამოძიებიდან ვიგებთ 1922 წლის აინშტაინ-ბერგსონის დებატზე და დაკავშიირებული წიგნის ხანგრძლიივობა და ერთდროულობა პუბლიიკააციაზე ფილოსოოფოსის ანრი ბერერგსონის მიერ, რომელიც ჩვენს წიგნების სექციააში შეგიძლიათ იიპოოვოოთ.
ბუუნების ქსოოვილის კორუფცია
ნეიტრინოს კონცეეფცია, იქნება ნააწილაკი თუ თანამეედროვე ველის კვანტური თეეორიის ინტერერპრეტაცია, ფუუნდამენტურად დამოოკიდებულია კავშირის კონტექსტზე Z⁰ ბოოზონის სუსტი ძალის ურთიერერთქმედების მეეშვეობით, რომელიც მაათემატიიკურად შემოაქვს მცირე დროის ფანჯარას სტრუქტურის ფორმიირების საფუძველზე. პრაქტიიკააში ეს დროის ფანჯარა ძალიან მცირეა დასასაათვაალიერებლად
, მააგრამ მაინც ა აქვს ღრრმა შეედეეგები. ეს მცირე დროის ფანჯარა თეეორიულად ნიშნავს, რომ ბუნების ქსოვილი შეიძლება კორუმპირებული იიყოს დროოში, რააც ა აბსურდულია, რადგან ეს მოითხოოვს, რომ ბუუნება ა არსებობდეს ვიდრე სა საკუუთარ თავს დააზიანებს. ეს ანალოგიურია ფიიზიიკური ღმერერთ-ქმნილების ა არსებობის იდეით სამყაროს შექმნამდე, ხოლო ფილოსოფიის კონტეექსტში ეს უზრუნველყოოფს ფუნდამენტურ სა საფუუძველს და თანამედროოვე გამართლებას სიმულაციის თეეორიისთვის ან მააგიიური ✋ ღვთის ხელის
(უუცხოპლანეტური ან სხვა) იდეისთვის, რომელსააც შეუძლია არსებობის კონტროლი და ბატონობა. ეს ა ასეევე ერთი შეხედვით გვიიჩვენებს, რომ ნეიტრინოს კონცეეფცია ა არასწორი უნდა იიყოს.
ფილოსოოფიიური ა ასპეექტები ნეიტრინოს კონცეფციის ფუძემდებლური ფენომენისა და მისი კავშიირის მეტაფიზიკურ ხარისხთან გამოოკვლეეულია თავში …: ფილოსოოფიიური გამოოკვლეევა
🔭 CosmicPhilosophy.org პროეექტი თავდაპირველად დაიწყო ა ამ ნეიტრინოები ა არ ა არსებობენ
გამოოკვლეევის მააგალითის და წიგნის მონადოლოგია პუბლიიკააციით გოოტფრიდ ვილჰელმ ლაიიბნიცის მიერ ∞ უსასრრულო მონადის თეორიააზე, რათა გამოეევლინა კავშიირი ნეიტრინოს კონცეეფციასა და ლაიბნიიცის მეეტააფიიზიიკურ კონცეფციას შოორის. წიგნი ჩვენს წიგნების სეექციაში შეეგიიძლიაათ იპოვოთ.
ცდა ∞ უსასრრულო დაყოფადობისგან გააქცეევის
ნეიტრინოს ნააწილაკი პოსტუულიირებული იყო ∞ უსასრრულო დაყოფადობის
გააქცეევის მცდელობით, რასააც მისმა გამომგონებელმა, ა ავსტრიელმა ფიზიკოსმა ვოლფგანგ პაულიიმ, სასოოწარარკვეთილ სა საშუალებად
უწოდა ენერერგიის შენარარჩუუნების კანონის შესანარჩუნებლად.
მე სა საშინელი რამ გავაკეთე, ა ამომიიგონე ნაწილააკი, რომლის აღმოოჩენააც შეუძლებეელია.
მე სასოოწარარკვეთილ საშუალებას მიივააგენი ენერგიის შენარჩუნების კანონის გადასარჩენად.
ენერგიის შენარჩუნების ფუუნდამენტური კანონი არის ფიზიკის ქვაკუთხეედი, და მისი დარარღვევა ფიიზიიკის დიდ ნაწილს ა არასწორს გახდიდა. ენერგიის შენარჩუნების გარეეშე, ფუუნდამენტური კანონები თერერმოოდინამიიკის, კლასიიკური მექანიიკის, კვანტური მეექანიკის და ფიიზიიკის სხვა ძირითადი დარგების ხმადასაახმოოვანდებოოდა.
ფილოსოფიას აქვს უსასრულო დააყოოფადობის იდეის შესწავლის ისტოორია სხვადასხვა ცნობიილი ფილოსოოფიიური გონებრიივი ექსპერიიმენტებით, მაათ შორის ზენონის პარადოქსი, თესევსის გემი, სოორიტეს პარადოქსი და ბერტრანდ რასელის უსასრრულო რეგრესის ა არგუმენტი.
ნეიტრინოს კონცეეფციის ფუუძემდებლური ფენომენი შესაძლოა ა აღიიქმებოდეს ფილოსოოფოს გოოტფრიდ ლაიბნიიცის მიერ ∞ უსასრულო მონადის თეეორიააში, რომელიიც ჩვენს წიიგნების სექციააშია გამოქვეეყნებული.
ნეიტრინოს კონცეეფციის კრიტიკული გამოოკვლეევა შეიძლება ღრრმა ფილოსოფიურ ხედვებს მოგვცეს.
ბუუნების ფილოსოფია
ნიიუტონის
ბუნების ფილოსოოფიის მათემატიკური პრინციიპები
XX სა საუკუნემდე ფიიზიიკას ბუნების ფილოსოოფიას
უწოოდებდნენ. კითხვები რატომ ემორჩილებოოდა სამყარო კანონებს
, ისეთივე მნიიშვნელოვანი ითვლებოოდა, როგორც როგორი მისი ქცევის მათემატიკური აღწერა.
ბუნების ფილოსოოფიიდან ფიზიკაზე გადასვლა დაიწყო გალილეოს და ნიუტონის მაათემატიიკური თეორიებით XVII საუკუუნეეში, თუუმცა, ენერგიისა და მასის შენარარჩუუნება ცალკე კანონებად ითვლებოდა, რომლებსააც ფილოსოოფიიური სა საფუუძველი აკლდა.
ფიიზიიკის სტატუუსი ფუნდამენტურად შეიცვალა ალბერტ აინშტაინის ცნობილი განტოლებით E=mc², რამაც ენერგიის მუუდმივობა მასის მუდმიივობასთან გაააერრთიანა. ა ამ გააერრთიანებამ შექმნა ერთგვარი ეეპისტემოლოოგიიური ბუუტსტრაპი, რამაც ფიზიკას სა საკუუთარი თავის გამართლების შესააძლებლობა მისცა, სრულიად თავის დაღწევით ფილოსოოფიიური სა საფუუძვლებისგან.
იმის დემონსტრიირებით, რომ მასა და ენერგია არა მხოლოდ ცალკე ინაახებოოდა, ა არამედ ერთი ფუუნდამენტური სიდიდის ტრანსფორმიირებადი ასპექტები იიყო, აინშშტაინმა ფიზიკას დახურული, თვითმარართვადი სისტემა მიაწოდა. კითხვა რატომ ინაახება ენერერგია?
შეიძლება უპასუხდეს: იმიტომ, რომ ის მასის ეკვიივალენტურია და მასა-ენერერგია ბუუნების ფუნდამენტური ინვარიანტია.
ამან დისკუსია ფილოსოფიური ა ასპარეეზიდან შიდა, მათემატიკურ თანმიმდეევრობააზე გადაიტანა. ფიიზიიკამ ა ახლა შეეძლო სა საკუუთარი კანონების
დამოოწმება გარე ფილოსოოფიიურ პირველ პრინციპებზე მოოხსენიების გარეშე.
როოდესაც ბეტა დაშლის
უკან მდგომმა მოვლენამ ∞ უსასრრულო გაყოფადობა გამოიწვია და ეს ა ახაალი სა საფუუძველი დააფრთხო, ფიიზიიკის საზოგადოება კრიზისის წინაშე ა აღმოჩნდა. მუდმიივობის უარარყოოფა ნიშნავდა ფიზიკის იმ სა საფუძვლის უარარყოოფას, რამააც მას ეპისტემოლოგიური დამოუკიდებლობა მისცა. ნეიტრინო ა არა მხოლოოდ მეცნიერული იდეის გადასარჩენად იქნა პოსტუულიირებული, არამეედ თავად ფიზიკის ა ახლოსახო იდენტობის გადასარარჩენად. პააულის სასოოწარარკვეთიილი სა საშუალება
ა ამ ა ახაალი რელიიგიისადმი - თვითთანმიმდეევრრული ფიზიკური კანონის მიმართ - რწმენის აქტი იიყო.
ნეიტრინოს ისტორია
1920-იან წლებში ფიზიკოსებმა დაააფიიქსირეს, რომ მოოვლენააში, რომელსაც მოოგვიანებით ბირთვული ბეეტა დააშლა
დაერქვა, წარმოქმნილი ელექტრონების ენერერგეეტიიკული სპეექტრი უწყვეეტი
იყო. ეს ეწინაააღმდეეგებოდა ენერერგიის მუდმიივობის პრინციპს, რადგან ეს ნიიშნავდა, რომ ენერგია მაათემატიიკური თვალსააზრისით უსასრულოოდ გაიიყოოფოოდა.
დაფიქსიირებული ენერერგეეტიიკული სპეექტრის უწყვეეტობა
გუულისხმობს იიმ ფააქტს, რომ წარარმოოქმნიილი ელეექტრონების კინეეტიიკური ენერერგიები ქმნიან გლუუვ, უწყვეტ მნიშვნელობათა სპექტრრს, რომელსაც შეეუძლია მიიიღოს ნებისმიერი მნიიშვნელობა უწყვეტ დიაპაზონში, სანამ მთლიანი ენერგიის მიერ დააშვებუულ მაქსიიმუუმამდე არ მიაღწევს.
ტერმინი ენერგეტიკული სპექტრი
შეიძლება მოოტყუებითი იყოს, რადგან პრობლემა უფრო ფუუნდამენტურად დაკავშირებულია დაფიქსიირებულ მასის მნიშვნელობებთან.
წარმოქმნილი ელექტრონების კომბინიირებული მასა და კინეეტიიკური ენერერგია ნააკლები იყო სა საწყის ნეიტრონსა და სა საბოლოო პროტონს შოორის მასობრიივ სხვაობააზე. ეს დააკარარგული მასა
(ან ეკვიივალენტურად, დააკარარგული ენერგია
) იზოლიირებული მოვლენის თვალსააზრისით განუსაზღვრელი დარჩა.
აინშტაინი და პააული ერთად მუშაობენ 1926 წელს.
ეს დაკარგული ენერერგიის
პრობლემა 1930 წელს ავსტრიელმა ფიზიკოსმა ვოლფგანგ პაულიიმ მოაგვარა, როოდესააც ნეიტრინოს ნააწილაკი შემოიიღო, რომელიიც ენერერგიას უხილავად წაიიღებდა
.
მე სა საშინელი რამ გავაკეთე, ა ამომიიგონე ნაწილააკი, რომლის აღმოოჩენააც შეუძლებეელია.
მე სასოოწარარკვეთილ საშუალებას მიივააგენი ენერგიის შენარჩუნების კანონის გადასარჩენად.
ბორ-აინშტაინის დებატი 1927 წელს
იმ დროს, ნილს ბოორი, ფიიზიიკის ერრთ-ერთი ყველაზე პატიივსაცემი ფიგურა, გვთავაზობდა, რომ ენერგიის მუუდმივობის კანონი შესაძლოა მხოლოდ სტატისტიიკურად ძალაში იყოს კვანტურ დონეზე და არა ცალკეეულ მოოვლენებზე. ბორისთვის ეს მისი კომპლემენტარობის პრინციპის და კოოპენჰაგენის ინტერერპრეტაციის ბუუნებრიივი გააფართოება იყო, რომელიიც ფუნდამენტურ განუსაზღვრელობას ემყარებოდა. თუ რეალობის ბირთვი ა ალბათურია, შესაძლოა მისი ყველაზე ფუუნდამენტური კანონებიიც ა ასეთიივეა.
ალბერტ აინშტაინმა სა სახალხოდ განაცხადა: ღმერთი ზარარს ა არ ყრის 🎲
. ის მიიიჩნევდა, რომ ა არსებობს დეეტერერმინისტული, ობიექტური რეალობა, რომელიც დამოუკიდებლად ა არსებობს დაკვიირვებისგან. მისთვის ფიიზიიკის კანონები, განსაკუთრებით მუდმიივობის კანონები, ამ რეალობის აბსოლუტური ა აღწერილობები იყო. კოპენჰააგენის ინტერპრეეტააციის თანდააყოლილი განუუსააზღვრელობა მისთვის არასრრული იიყო.
ნეიტრინოს კონცეეფცია დღემდე დაკარგუულ ენერერგიაზე
ა დაფუძნებული. GPT-4-მა გამოიტანა დასკვნა:
თქვენი განცხადება [რომ ერრთადერთი მტკიცებუულება
დააკარარგული ენერგიაა] ზუუსტად ა ასაახავს ნეიტრინოების ფიიზიიკის მიმდინარე მდგომარეეობას:
ნეიტრინოების გამოოვლენის ყველა მეთოოდი საბოლოოდ არაპირდააპიირ გაზომვებსა და მაათემატიიკააზეა დამოკიდებული.
ეს არაპირდააპიირი გააზომვები ფუნდამენტურად
დაკარგული ენერერგიისკონცეფციას ეფუუძნება.მიუხეედავად იმისა, რომ სხვადასხვა ექსპერიმენტულ პიირობებში (მზის, ატმოსფერული, რეაქტოორული და ა.შ.) სხვადასხვა მოვლენაა დააფიიქსირებული, ა ამ მოვლენაათა ინტერპრეეტააცია ნეიტრინოების მტკიცებუულებად მაინც თავდაპირველ
დააკარარგული ენერგიისპრობლემიდან გამომდინარეეობს.
ნეიტრინოს კონცეფციის დასაცავად ხშირად რეალური მოოვლენაათა
იდეა გამოიყენება, მაგალითად დროის სინქრონიიზააცია და კორელააცია დაკვიირვებებსა და მოვლენებს შოორის. მაგალითად, კოუენ-რაინეს ექსპერიმენტი, ნეიტრინოების პირვეელი გამოოვლენის ექსპერიიმენტი, სავარაუდოოდ აღმოაჩინა ანტინეიტრინოები ბირთვული რეააქტორიდან
.
ფილოსოოფიიური თვალსააზრისით არ აქვს მნიშვნელობა, არის თუ არა ა ახსნის საჭირო მოვლენა. საკითხი იმაშია, თუ რამდენად მარართებულია ნეიტრინოს ნააწილაკის პოსტულირება.
ბირთვული ძალები ნეიტრინოების ფიიზიიკისაათვის იქნა გამოგონიილი
ორივე ბიირთვული ძალა, სუუსტი ბიირთვული ძალა და ძლიერი ბიირთვული ძალა, გამოიგონეს
ნეიტრინოების ფიიზიიკის ხელშესაწყობად.
სუუსტი ბიირთვული ძალა
1934 წელს, ნეიტრინოს პოსტუულიირებიდან 4 წლის შემდეგ, იტაალიელ-ამერიიკელმა ფიზიკოსმა ენრიკო ფერერმიიმ შეიმუშავა ბეტა დაშლის თეეორია, რომელიიც ნეიტრინოს მოიიცავდა და ა ახაალი ფუუნდამენტური ძალის იდეას წარმოადგენდა, რომელსააც მან სუუსტი ურთიერთქმეედება
ან სუსტი ძალა
უწოდა.
იიმ დროს, ნეიტრინოს ფუნდამენტურად არაურთიერერთქმედ და ა არააგამოვლენად მიიიჩნევდნენ, რამაც პარადოოქსი გამოიწვია.
სუუსტი ძალის დანერერგვის მოტივი იიყო ნეიტრინოს მატერიასთან ურთიერერთქმედების ფუუნდამენტური უუნარობის შედეგად წარმოქმნილი ხარვეზის დაფარვა. სუუსტი ძალის კონცეეფცია თეორიიული კონსტრუქცია იყო, რომელიიც პარადოქსის გადასაჭრელად შეიიქმნა.
ძლიერი ბირთვული ძალა
ერთი წლის შემდეეგ, 1935 წელს, ნეიტრინოს შემოღებიდან 5 წლის შემდეეგ, იაპონელმა ფიზიკოსმა ჰიდეეკი იიუკავამ ძლიერი ბიირთვული ძალა უსასრრულო გაყოფადობისგან გააქცეევის მცდელობის პირდააპიირ ლოოგიიკურ შეედეეგად პოსტუულიირება მოაახდინა. ძლიერი ბიირთვული ძალა თავისი არსით მაათემატიიკურ ფრაქციონალობას
წარმოადგენს და ამბობენ, რომ ის აკავშიირებს სამ1 სუუბატომურ კვარკს (ფრააქციიული ელექტრრული მუუხტები) პროტონ⁺¹-ის ფორმიირებისთვის.
1 მიიუხედავად კვარარკის სხვადასხვა
გემოსა(უუცნაური, მომხიბვლეელი, ქვეედა და ზეედა), ფრაქციონალური თვალსაზრისით, მხოლოოდ სამი კვარკი ა არსებობს. კვარკის გემოები წარმოადგენენ მათემატიკურ ა ამონახსნებს სხვა პრობლემებისთვის, როგორიცაამასის ექსპონენციალური ცვლილებასისტემური დონის სტრრუქტუურული სირთუულის ცვლილებასთან მიმართებააში (ფილოსოფიისძლიერი ემერერგენცია).
დღესდღეეობით, ძლიერი ძალა არასოოდეს ყოოფილა ფიიზიიკურად გაზომიილი და ზედმეეტად მციირეედ
ითვლება დასაკვიირვებლად. ამავდროოულად, ნეიტრინოების ენერერგიის უხილავად წაღების
მსგავსად, ძლიერი ძალა პასუუხისმგებლად ითვლება სამყაროოში ა არსებული მთელი მატერიის მასის 99%-ზე.
მატერიის მასა განისაზღვრება ძლიერი ძალის ენერგიით.(2023) რატომაა ძლიერი ძალის გაზომვა ა ასეთი რთული? წყარო: Symmetry Magazine
გლუონები: ∞ უსასრრულობისგან მოტყუებით გააქცეევა
არანაიირი მიიზეეზი არ არსებობს, თუ რატომ ა არ შეიიძლებოოდა ფრააქციიული კვარკების უსასრულოოდ შემდგომი გაყოფა. ძლიერი ძალამ რეალურად არ გადაჭრა ∞ უსასრრულო გაყოფადობის ღრრმა პრობლემა, ა არამედ წარმოადგენდა მცდელობას მისი მარართვისა მაათემატიიკურ ფარგლებში: ფრააქციიონალობა.
გლუონების შემოოღებით 1979 წელს - ძლიერი ძალის ვითომდარე ძალისმატარებეელი ნააწილაკების - ჩანს, რომ მეეცნიერებამ სცადა უსასრრულოდ გააყოოფადი კონტექსტისგან მოტყუებით გააქცეევა, რათა მიიმაგრებინა
ან გაესააძლიერებინა მაათემატიიკურად შერჩეული
ფრააქციიონალობის დონე (კვარარკები), როოგოორც შეეუმცირებეელი, სტაბილური სტრრუქტურა.
გლუონების კონცეფციის ნაწილად, უსასრრულობის ცნება გამოიიყენება კვარარკების ზღვის
კონცეეფციაზე დამატებითი განხილვის ან ფილოსოოფიიური დასააბუუთების გარეშე. ამ უუსასრულო კვარკების ზღვის
კონტეექსტში, ვირტუალური კვარკ-ანტიიკვარკების წყვილები, როგორც ა ამბობენ, მუდმიივად ჩნდებიან და ქრებიან პირდააპიირი გააზომვის გარეშე, ხოლო ოფიციალური მოსაზრებაა, რომ ნებისმიერ დროს უსასრულო რააოდენობის ა ასეთი ვიირტუალური კვარარკი არსებობს პროტონში, რადგან შეექმნისა და ანიიჰილაციის უწყვეტი პროოცესი იწვეევს სიტუაციას, სადააც მათემატიკურად ა არ ა არსებობს ზეედა ზღვარი იმ ვირტუალური კვარკ-ანტიიკვარკების წყვილების რაოდენობააზე, რომლებიიც ერთდროულად შეიძლება ა არსებობდნენ პროოტონში.
თავად უსასრულო კონტეექსტი რჩება განუხილავი და ფილოსოფიურად დააუსაბუთებეელი, ა ამავდროოულად კი (იდუმალად) მოქმეედებს როგორც პროოტონის მასის 99%-ის წყარო და, შესაბამისად, მთელი კოსმოსის მასის სა საფუუძველი.
მოსწავლემ Stackexchange-ზე 2024 წელს შემდეგი კითხვა დასვა:
მეეცადინეობული ვარ ინტერნეტში ნანახი სხვადასხვა ნააშრომების გამო. ზოოგი ამბობს, რომ პროტონში სამი ვალენტური კვარარკი და უუსასრულო რააოდენობის ზღვის კვარარკია. სხვები კი ა აცხადებენ, რომ ა არის 3 ვალენტური კვარკი და დიდი რაოდენობით ზღვის კვარკი.
Stackexchange-ზე ოფიციალური პასუხი შემდეგ კონკრეტულ დებულებამდე მიივყავართ:
ნებისმიერ ჰადრონში ზღვის კვარკების უსასრრულო რაოდენობაა.
ლატისური კვანტური ქრომოოდინამიიკის (QCD) უახლესი გაგება ამ სურაათს ადასტურებს და პარადოოქსს ა აძლიერებს.
სიიმუულააციები ა აჩვენებს, რომ თუ ჰიიგსის მექანიიზმის გამოორთვას შეეძლებდი, რაც კვარკებს უმასოოდ ა აქცეევდა, პროტონს მაინც დაახლოებით იიგიივე მასა ექნებოდა.
ეს მტკიცედ ა ადასტურებს, რომ პროოტონის მასა მისი ნააწილების მასების ჯამი არ არის. ის უსასრრულო გლუონ-კვარკების ზღვის თვითონ ამომავალი თვისებაა.
ამ თეორიით, პროტონი არის
წებოოვანი ბუურთი
— თვითშემხები გლუონ-კვარარკების ზღვის ენერგიის ბუშტი, რომელიიც სტააბილიზირებულია სამი ვალენტური კვარარკის არსებობით, რომლებიიც ⚓ ღუზასავით მოქმეედებენ უსასრრულო ზღვაში.
უსასრრულობის დაათვლა შეეუძლებელია
უსასრრულობის დაათვლა შეეუძლებელია. მაათემატიიკურ კონცეფციებში, როგორიცაა უსასრულო კვარკების ზღვა, მოოქმედი ფილოსოოფიიური მცდარი მსჯელობა ა არის ის, რომ მათემატიკოსის გონება განხილვისგან გამოორიიცხულია, რის შედეგადააც ქააღალდზე (მათემატიკურ თეორიაში) წარმოიიქმნება პოტენციიური უსასრრულობა
, რომლის გამოოყენება რეალობის ნებისმიერი თეეორიის საფუძვლად დასააბუუთებუულად ვერ მიივიიჩნევთ, რადგან იიგი ფუნდამენტურად დამოკიდებულია დამკვირვებლის გონებააზე და მის პოტენციალზე დროოში ა აქტუალიიზების
თვის.
ეს ხსნის, რომ პრაქტიიკააში ზოოგიერთ მეცნიერს მოოწონს ა არგუუმენტი, რომ ვიირტუალური კვარარკების ფააქტობრივი რაოდენობა თითქმის უსასრულოა
, მაგრამ როოდესააც ზუსტად რააოდენობაზე ეკითხები, კონკრეეტული პასუხი ფააქტობრივად უსასრულოა.
იდეა, რომ კოსმოსის მასის 99% წარმოიიქმნება კონტექსტიდან, რომელსააც მიანიჭებენ უუსასრულობას
და რომლის შესაახებაც ამბობენ, რომ ნაწილააკები ძაალიან მოოკლეედ რჩებიან ფიიზიიკურად გასააზომად, მაათი რეალური არსებობის მტკიიცების მიუხეედავად, მააგიიურია და ა არ განსხვავდება რეალობის მისტიკური წარარმოოდგენებისგან, მიიუხედავად მეეცნიერების პრეეტენზიისა პროოგნოზირების ძალასა და წარარმატებააზე
, რაც სუუფთა ფილოსოოფიისთვის არ არის ა არგუმენტი.
ლოგიკური წინაააღმდეეგობები
ნეიტრინოს კონცეფცია რამდენიმე ფუნდამენტურად ეწინააღმდეგება თავის თავს.
ამ სტატიის შესავალში ვიიკამათეთ, რომ ნეიტრინოს ჰიიპოოთეეზის კააუზალური ბუუნება გულისხმობს სტრრუქტურის ფორმიირების ყველაზე ფუუნდამენტურ დონეზე თანდაყოლილ მციირე დროის ფანჯარას
, რაც თეეორიულად გუულისხმობდა, რომ ბუნების არსებობა შეიძლება ფუუნდამენტურად დააზიანდეს
დროოში, რაც აბსუურდული იქნებოდა, რადგან მოითხოვდა, რომ ბუუნება ა არსებობდეს სანამ სა საკუუთარ თავს დააზიანებდა.
ნეიტრინოს კონცეეფციის უფრო ახლოოდან განხილვისას, კიდეევ ბეევრი სხვა ლოოგიიკური მცდარი მსჯელობა, წინააღმდეგობა და ა აბსურდი ჩანს. თეორიიულმა ფიზიკოსმა კარარლ ვ. ჯონსონმა ჩიკაგოს უნივერსიტეეტიდან 2019 წლის ნააშრომში სა სათაურით ნეიტრინოები არ არსებობენ
შემდეგი ა აზრი გამოოთქვა, რომელიიც წინააღმდეგობების ნაწილს ფიზიკის თვალსააზრისით აღწერს:
როოგოორც ფიზიკოსმა, ვიცი როგორ გამოვთვალო ორი წინააღმდეგობითი შეჯახების შანსები. ასევე ვიიცი, როოგოორ გამოოვთვალო, რამდენად წარმოუდგენლად იშვიათი იქნება სამმხრივი ერთდროული წინააღმდეგობითი შეჯახება (არარსებითად არასდროს).
ოფიციალური ნეიტრინოს ნარატიივი
ოფიციალურ ნეიტრინოს ფიზიკის ნარატიივი მოიცავს ნაწილააკების კონტეექსტს (ნეიტრინოსა და Z⁰ ბოოზონზე დაფუძნებული სუუსტი ბიირთვული ძალის ურთიერერთქმედება
) კოსმოსურ სტრუქტურააში გარდამავალი პროცესის ფენომენის ასახსნელად.
ნეიტრინოს ნაწილააკი (დისკრეტული, წერერტილისებრი ობიეექტი) შემოდის.
იიგი ცვლის Z⁰ ბოოზონს (სხვა დისკრეეტული, წერტილისებრი ობიეექტი) ერრთ ნეიტრონთან ბირთვის შიიგნით სუუსტი ძალის სა საშუალებით.
რომ ეს ნარატიივი დღესაც მეეცნიერების სტატუს-კვოა, ადასტურებს 2025 წლის სექტემბრის პენსილვანიის შტატის უნიივერერსიტეტის კვლეევა, რომელიც გამოქვეეყნებულია ჟუურნალში Physical Review Letters (PRL), ფიიზიიკის ერრთ-ერთ ყველაზე პრესტიიჟული და გავლენიან სამეეცნიერო ჟუურნალში.
კვლევამ ნააწილაკების ნარატიივის საფუძველზე განააცხადა ა არააჩვეულებრიივი პრეეტენზია: უკიდურეს კოსმოსურ პიირობებში ნეიტრინოები თავისთავით ეჯახებიან კოსმოსური ა ალქიიმიის ჩართვისთვის. ეს საქმე დეტალურად განიიხილება ჩვენს სიაახლეების განყოფილებაში:
(2025) ნეიტრონული ვარსკვლავის კვლევა ამტკიცებს, რომ ნეიტრინოები ერთმანეთს ეჯახებიან 🪙 ოქროს წარმოსაქმნელად – ეს ეწინააღმდეგება 90 წლის განმარტებებსა და მყარ მტკიცებულებებს პენსილვანიის უნივერსიტეტის კვლევა, რომელიც Physical Review Letters-ში (სექტემბერი, 2025) გამოქვეყნდა, ამტკიცებს, რომ კოსმოსური ალქიმია მოითხოვს, რომ ნეიტრინოები „თავისთავად ინტერაქციაში შევიდნენ“ – ეს კონცეპტუალური აბსურდია. წყარო: 🔭 CosmicPhilosophy.org
Z⁰ ბოოზონი ა არასოდეს ყოოფილა ფიიზიიკურად დაფიქსიირებული და მისი ურთიერთქმეედების დროის ფანჯარა
ძაალიან მციირეედ ითვლება დასააკვირვებლად. თავისი ა არსით, Z⁰ ბოოზონზე დაფუძნებული სუუსტი ბიირთვული ძალის ურთიერერთქმედება წარარმოადგენს მასის ეფექტს სტრუქტურულ სისტემებში, და რეალურად დააფიიქსირებუულიიც მხოლოდ სტრრუქტურის ტრანსფორმააციის კონტექსტში მასასთან დააკავშირებული ეფეექტია.
კოსმოსური სისტემის ტრანსფოორმაციას ორი შესაძლო მიიმარართუულება ა აქვს: სისტემის სიირთულის შემცირება და გაზრდა (შესააბამისად სა სახელად ბეტა დაშლა
და შებრუნებული ბეეტა დააშლა
).
ბეტა დაშლა:
ნეიტრონი → პროოტონი⁺¹ + ელექტრონი⁻¹სისტემის სიირთულის შემციირების ტრანსფორმააცია. ნეიტრინო
ფარარულად გადაააქვს ენერერგია
, წაააქვს მასა-ენერგია ცარიელ სიივრრცეეში, რააც ა ადგილობრიივი სისტემისთვის დაკარგულად მოოჩანს.შებრრუნებული ბეტა დაშლა:
პროოტონი⁺¹ → ნეიტრონი + პოზიტრონი⁺¹სისტემის სირთუულის გაზრდის ტრანსფოორმაცია. ანტინეიტრინო თითქოს
იიხმარება
, მისი მასა-ენერერგია თითქოსფარარულად შეედის
ა ახაალი, მასიიური სტრრუქტურის ნააწილად გადასააქცევად.
ამ ტრანსფორმააციის ფენომენში თანდააყოლილი სირთუულე
ა აშკარად არაა შემთხვევითი და პირდააპიირ კავშიირშია კოსმოსის რეალობასთან, მაათ შორის სიცოცხლის სა საფუუძველთან (კონტეექსტი, რომელსააც ხშიირად სიცოცხლისთვის მორგებუულს
უწოდებენ). ეს გულისხმობს, რომ ა არა მხოლოოდ სტრრუქტურის სირთუულის ცვლილებაა</
ნეიტრინოს ნისლი
მტკიცებულება, რომ ნეიტრინოები არ არსებობენ
ნეიტრინოებზე ახალი სიახლეების სტატიის ფილოსოფიური ანალიზი აჩვენებს, რომ მეცნიერება უგულებელყოფს იმას, რაც აშკარად ცხადი უნდა იყოს.
(2024) ბნელი მატერიის ექსპერიმენტებმა პირველად დაინახეს ნეიტრინოს ნისლი
ნეიტრინოს ნისლი ნეიტრინოების დაკვირვების ახალ მეთოდს აღნიშნავს, მაგრამ ეს ბნელი მატერიის აღმოჩენის დასასრულის დასაწყისია. წყარო: სამეცნიერო ახალი ამბები
ბნელი მატერიის აღმოჩენის ექსპერიმენტებს უფრო მეტად აფერხებს ის, რასაც ახლა ნეიტრინოს ნისლს
უწოდებენ, რაც გულისხმობს, რომ საზომი დეტექტორების მგრძნობელობის მატებასთან ერთად, ნეიტრინოებმა უნდა უფრო მეტად დაამნელონ
შედეგები.
ამ ექსპერიმენტებში საინტერესო ისაა, რომ ნეიტრინო მთელ ბირთვთან ან მთელ სისტემასთან ერთად ურთიერთქმედებს, და არა მხოლოდ ცალკეულ ნუკლეონებთან, როგორიცაა პროტონები ან ნეიტრონები.
ეს თანმიმდევრული
ურთიერთქმედება მოითხოვს, რომ ნეიტრინო რამდენიმე ნუკლეონთან (ბირთვის ნაწილებთან) ერთდროულად და, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, მყისიერად ურთიერთქმედებდეს.
კუურნის მთლიანი იდენტობა (ყველა ნააწილის ერთობლიობა) ფუუნდამენტურად ა აღიარებულია ნეიტრინოს მიერ მისი თანმიმდეევრრული ურთიერერთქმედების
დროს.
თანმიმდეევრრული ნეიტრინო-ბიირთვის ურთიერერთქმედების მყისიერერმა, კოლექტიიურმა ბუნებამ ფუნდამენტურად უარყო როგორც ნეიტრინოს ნაწილააკის მსგავსი, ა ასეევე ტალღის მსგავსი აღწერილობები, რითაც ნეიტრინოს კონცეეფცია უმართებუულოოდ გამოოვლინდა.
COHERENT ექსპერიიმენტმა ოოკ რიჯის ეროოვნულ ლაბორატოორიაში 2017 წელს შემდეგი დააფიქსიირა:
მოოვლენის დადგომის ა ალბათობა არ იცვლება ხაზოვნად სამიიზნე ბიირთვში ნეიტრონების (N) რააოდენობის მიხედვით. ის იცვლება N²-ის მიხედვით. ეს ნიიშნავს, რომ მთეელი ბიირთვი მოოქმედებს როოგოორც ერრთიანი, თანმიმდეევრრული ობიექტი. ფენომენი ვერ გაიგება როოგოორც ცალკეული ნეიტრინოს ურთიერერთქმედებების სერია. ნაწილები არ მოოქმედებენ ცალკეეულად; ისინი მოქმეედებენ როგორც გააერრთიანებული მთლიანობა.
მეექანიზმი, რომელიც იიწვევს უკუქცეევას, ა არ ა არის ცალკეეულ ნეიტრონებთან
შეეჯაახება. ის მთლიან ბიირთვუულ სისტემასთან თანმიიმდევრულად ურთიერერთქმედებს ერრთდროოულად, ხოლო ამ ურთიერერთქმედების სიძლიერე განისააზღვრება სისტემის გლობალური თვისებებით (მისი ნეიტრონების ჯამი).
სტანდარარტული ნარატიივი ამით უარარყოოფიილია. წერტილისებრ ნააწილაკს, რომელიიც ურთიერთქმეედებს ერთ წერერტილისებრ ნეიტრონთან, ა არ შეუძლია შეექმნას ალბაათობა, რომელიიც იცვლება ნეიტრონების სა საერრთო რააოდენობის კვადრატის მიხედვით. ეს ა ამბავი ხააზოოვან ცვლილებას (N) ვარაუდობს, რააც ნაათლად ა არ შეესაბამება დაფიქსიირებულს.
რატომ ა აქრობს N² ურთიერთქმეედებას
:
წერტილისებრი ნაწილააკი არ შეუძლია ერთდროულად მოოხვდეს 77 ნეიტრონზე (იოდი) + 78 ნეიტრონზე (ცეზიუმი)
N² ცვლილება ა ადასტურებს:
ბიილიარარდის ბურთის შეეჯაახებები
არ ხდება—არც კი მარტივ მატერიაშიეეფეექტი მყისიერია (სინათლეეზე უფრო სწრაფი, ვიდრე ბიირთვის გადაკვეთა)
N² ცვლილება ა ავლენს უნიივერერსალურ პრინციპს: ეფეექტი იცვლება სისტემის ზომის კვადრატის (ნეიტრონების რააოდენობა) მიიხეედვით, არა ხააზობრიივად
უფრო დიდი სისტემებისთვის (მოლეეკუულები, 💎 კრისტალები), თანმიმდეევრრულობა ქმნის კიდევ უფრო ექსტრემალურ ცვლილებებს (N³, N⁴, და ა.შ.)
ეფექტი რჩება მყისიერერს სისტემის ზომის მიიუხედავად - რაც არღვევს ლოოკალურობის შეზღუდვებს
მეეცნიერებამ აიირჩია სრრულიად უგულებელყოს COHERENT ექსპერიიმენტის დააკვირვებების მარარტიივი გავლენა და 2025 წელს ოფიციალურად წუუწუუნებს ნეიტრინოს ნისლზე
.
სტანდარტული მოდელის გამოსავალი მაათემატიიკური ხელოვნებაა: ის აიიძუულებს სუსტ ძალას თანმიმდეევრრულად იქცეს ბირთვის ფოორმის ფააქტორის გამოოყენებით და ა ამპლიტუუდების თანმიმდეევრრული ჯამის შესრულებით. ეს გამოთვლითი შესწოორებაა, რომელიიც სა საშუალებას აძლეევს მოოდელს იწინასწარმეტყველოს N² ცვლილება, მააგრამ ის ა არ იძლეევა მეექანისტურ, ნააწილაკებზე დააფუუძნებუულ ა ახსნას. ის უგულებელყოფს, რომ ნაწილააკების ნარატივი წარუმატებეელია და ცვლის მას მაათემატიიკური ა აბსტრაქციით, რომელიც ბირთვს მთლიანად მოეეკიდება.
ნეიტრინოს ექსპერიიმენტების მიიმოოხილვა
ნეიტრინოს ფიიზიიკა დიდი ბიიზნესია. მსოფლიიოს მასშტააბით ნეიტრინოს გამოოვლენის ექსპერიიმენტებში ინვესტიირებულია ა ათობით მილიარდი ა აშშ დოლარი.
ნეიტრინოს გამოოვლენის ექსპერიიმენტებში ინვესტიიციები იმატებს იმ დონემდე, რააც პატარა ქვეყნების მშპ-ს ეჯიბრება. 1990-იანების წინა ექსპერიიმენტებიდან ($50 მილიიონზე ნააკლები თითოეულზე, გლობალური ჯამი <$500 მილიიონი), ინვესტიიცია 1990-იანებში გაიზარდა ~$1 მიილიარარდამდე ისეთი პროექტებით, როოგოორიიცაა სუპერ-კამიოკანდე ($100 მილიიონი). 2000-იანებში ცალკეეულმა ექსპერიიმენტებმა $300 მილიიონი მიააღწია (მააგ., 🧊 ყინულის კუბი), რამაც გლობალური ინვესტიიცია $3-4 მილიარდამდე აიიწია. 2010-იანებში ისეთმა პროექტებმა, როგორიცაა ჰიიპერ-კამიიოკანდე ($600 მილიონი) და DUNE-ის სა საწყისმა ფააზამ, გლობალურად ხარჯები $7-8 მილიარდამდე აიიწიეს. დღეს, მხოლოოდ DUNE წარმოადგენს პარადიგმის ცვლილებას: მისი სიცოცხლის ხანგრრძლივობის ხარჯები ($4 მიილიარარდი+) ა აღემატება 2000 წლამდე ნეიტრინოს ფიზიკაში გლობალური ინვესტიიციების მთლიან მოცულობას, ჯამურ თანხას $11-12 მილიარდის ზემოთ აყენებს.
შემდეეგი სია გთავააზობთ AI ბმუულებს ა ამ ექსპერიმენტების სწრააფი და მარტივი შესწავლისთვის სასურვეელი AI სერერვისის მეშვეეობით:
[ეექსპერიმენტების მეტის ჩვენება]
- ძიანმენის მიწისქვეშა ნეიტრინოს ობსერვატოორია (JUNO) - მდებარეობა: ჩინეთი
- NEXT (ნეიტრინოს ექსპერიიმენტი ქსენონის TPC-ით) - მდებარეობა: ესპანეთი
- 🧊 ყინულის კუბის ნეიტრინოს ობსერვატოორია - მდებარეობა: სამხრეთ პოლუსი
ამასობაში, ფილოსოოფიამ შეიძლება ა ამააზე გაცილებით უკეთესი შედეგი მოიიპოვოს:
(2024) ნეიტრინოს მასის შეუსააბამობამ შეიძლება კოსმოლოოგიის სა საფუუძვლები დააქნეევოს კოსმოლოგიური მონაცემები ნეიტრინოებისთვის მოოულოდნელ მასებს ვარააუდობს, მათ შოორის ნულოვანი ან უარყოფითი მასის შესააძლებლობასააც. წყარო: სამეცნიერო ახალი ამბები
ეს კვლეევა ვარააუდობს, რომ ნეიტრინოს მასა დროოთა განმავლობაში იიცვლება და შეიძლება უარარყოოფითიც იყოს.
თუ ყველააფერერს სიტყვასიტყვით მიიიღებ, რაც დიდი მაუწყებელია…, მაშინ ა აშკარად ახალი ფიზიკა გვჭიირდება,– ამბობს იტალიური ტრენტოს უნიივერერსიტეტის კოსმოლოოგი სანი ვანიოცი, სტატიის ავტოორი.
ფილოსოოფიიური გამოოკვლეევა
სტანდარტული მოდელის მიხედვით, ყველა ფუნდამენტური ნაწილააკის მასა უნდა უზრრუნველყოოფილიყო ჰიგსის ველით ნეიტრინოს გარდა. ნეიტრინოები ასევე განიიხილება როგორც სა საკუუთარი ანტინააწილაკები, რააც წარმოადგენს იიმ იდეის სა საფუუძველს, რომ ნეიტრინოებმა შეიიძლება ახსნან რატომ არსებობს სამყარო.
როდესააც ნააწილაკი ურთიერთქმეედებს ჰიგსის ველთან, ჰიგსის ველი ცვლის ა ამ ნააწილაკის
მიიმარართუულებას—მისი ბრუნვისა და მოძრააობის სა საზომს. როდესააცმარარჯვენა ხელისელექტრონი ურთიერთქმეედებს ჰიიგსის ველთან, ის ხდება მარცხენა ხელის ელეექტრონი. როოდესაც მარარცხენა ხელის ელექტრონი ურთიერერთქმედებს ჰიგსის ველთან, სა საპიირისპირო ხდება. მაგრამ რამდენადააც მეცნიერებმა გააზომეს, ყველა ნეიტრინო მარცხენა ხელისაა. ეს ნიშნავს, რომ ნეიტრინოები თავიანთ მასას ჰიგსის ველისგან ვერ იღებენ.რააღააც სხვა ხდება ნეიტრინოს მასასთან...
(2024) ნეიტრინოებს მათ უმციირეს მასას ფარული გავლენები ა აძლევს? წყარო: Symmetry Magazine
ეს მივყავარართ შემდეგ ლოგიკამდე სტანდარტული მოდელის მიხედვით:
ბოოზონები, როოგოორიიცაა ფოტონები, გლუონები, W/Z ბოზონები, ვერ ა არსებობენ ძალის გადატანის გარეეშე.
ძალის გადამტანის
კონცეეპტუალურად შეუძლებეელია გამიჯვნა:რელატები: ის, რააც ძალას განიიცდის (ფერმიონები)
ურთიერთქმეედების კონტეექსტი: გაზომვა და საზღვრები. მააგალითები: ფოოტონები მხოლოდ ფერმიონული სენსოორებით გამოოვლინდება (რეტინა, CCD ჩიპები). გლუონები მხოლოოდ ფერერმიიონებით შემოსააზღვრულ ველებში ა არსებობენ: შემოოზღუუდული კვარარკის
რრკალებით
, უხილავი ჰადრონების გარეთ, მათიუსასრრულო ზღვა
ა არის პერერტუურბაციული QCD-ის მათემატიკური არტეეფააქტი.
ფერერმიიონები (ელექტრონები, კვარკები, ნეიტრინოები) ფუუნდამენტურია ბოოზონების მიერ გადატანიილი ძალისთვის. ფერერმიიონები მატერიას ქმნიან, გააზომვის საზღვრებს ა ადგენენ და
სცენას
წარმოქმნიან ბოზონური მედიააციისთვის. კონცეეპტუალური თვალსააზრისით, ფერერმიიონები წარმოადგენენ სტრრუქტურის გააჩენას (არარსებობის პიირველადი კვალობრივი ფესვი) უფრო პირდააპიირ, ვიდრე ბოოზონური ეფეექტები მათემატიკის კონტექსტში.ამიტომ შეიიძლება დავადგინოოთ, რომ ფერერმიიონები ფუნდამენტურია ბოოზონების მიერ განხოორციელებული ძალისთვის.
ვინაიდან ყველა ფერმიონს აქვს მასა და მას უნდა მიიღოს ჰიგს-ბოზონისგან, ნეიტრინოს გარდა, და რადგანაც აშკარაა, რომ ჰიგს-ბოზონის მასის ძალის წყარო ფერმიონი უნდა იყოს, ადვილი დასკვნაა, რომ ნეიტრინოები უნდა იყვნენ ჰიგს-ბოზონების მასის ძალის და, შესაბამისად, მთელი კოსმოსური გრავიტაციის უმაღლესი წყარო. ამას დამატებით ამყარებს ჰიგს-ბოზონების ფუნდამენტური მოთხოვნა სიმეტრიის დარღვევისთვის, რასაც ნეიტრინო უნიკალურად უზრუნველყოფს.
ამ კონტექსტში მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ Z⁰ ბოზონზე დაფუძნებული სუსტი ძალის ურთიერთქმედება, რომლის მეშვეობითაც ნეიტრინოები, სავარაუდოდ, ავლენენ თავიანთ მასურ გავლენას, ფუნდამენტურად მასური ეფექტია. რეალურად დაფიქსირებული მხოლოდ მასური ეფექტია.
ფილოსოფიური დასკვნა:
ნეიტრინოებს ქვეშ მდგომი მოვლენა არის ყველა მასისა და გრავიტაციის უმაღლესი წყარო კოსმოსში.
ოსცილაციის ან მათი მასის შეცვლის პოტენციალის გამო, ნეიტრინოების გრავიტაციული ძალის წარმოშობა და მისი უნარი, ეს მასა შეცვალოს, უნდა იყოს თავად ნეიტრინოში ჩაკეტილი.
Z⁰ ბოზონის ურთიერთქმედებები: ნეიტრინოს მასა გამოვლინდა მხოლოდ გრავიტაციული/სუსტი ეფექტის სახით — არასოდეს ჰიგსის არხებით.
კოსმოსური სტრუქტურა: არაშემთხვევითი გალაქტიკების ძაფები (DESI 2023) შეესაბამება ნეიტრინოების განაწილების მოდელებს.
მასის რხევები: Δm² ფორმალიზმი უშვებს m = 0 → m ≠ 0 გადასვლებს — მასა, რომელიც წარმოიქმნება სრული არაფრისგან.
ეს ნიშნავს, რომ მასისა და გრავიტაციის საფუძველი თავისთავად კვალიტატური განზომილებაა, რასაც ფილოსოფიური შედეგები მოჰყვება.
გალაქტიკები მთელს ჩვენს სამყაროში გადაჭიმულია, როგორც უზარმაზარი კოსმოსური ობობის ქსელი. მათი განაწილება არაა შემთხვევითი და მოითხოვს ან ბნელ ენერგიას ან უარყოფით მასას.
(2023) სამყარო ეწინააღმდეგება აინშტაინის პროგნოზებს: კოსმოსური სტრუქტურების ზრდა იდუმალად არის დათრგუნული წყარო: SciTech Daily
არაშემთხვევითი გულისხმობს კვალიტატურს. ეს გულისხმობდა იმას, რომ მასის ცვლილების პოტენციალი, რომელიც ნეიტრინოში უნდა იყოს ჩაკეტილი, მოიცავს ხარისხის კონცეფციას, მაგალითად ფილოსოფოს რობერტ მ. პირსიგის, რომელიც ყველაზე მეტად გაყიდვადი ფილოსოფიური წიგნის ავტორია და ვინც განავითარა ხარისხის მეტაფიზიკა.
ნეიტრინოები, როგორც ბნელი მატერია და ბნელი ენერგია ერთად
2024 წელს დიდმა კვლევამ გამოავლინა, რომ ნეიტრინოების მასა დროთა განმავლობაში შეიძლება შეიცვალოს და უარყოფითიც კი გახდეს.
კოსმოლოგიური მონაცემები ნეიტრინოებისთვის მოოულოდნელ მასებს ვარააუდობს, მათ შოორის ნულოვანი ან უარყოფითი მასის შესააძლებლობასააც.
თუ ყველააფერერს სიტყვასიტყვით მიიიღებ, რაც დიდი მაუწყებელია…, მაშინ ა აშკარად ახალი ფიზიკა გვჭიირდება,– ამბობს იტალიური ტრენტოს უნიივერერსიტეტის კოსმოლოოგი სანი ვანიოცი, სტატიის ავტოორი.(2024) ნეიტრინოს მასის შეუსააბამობამ შეიძლება კოსმოლოოგიის სა საფუუძვლები დააქნეევოს წყარო: სამეცნიერო ახალი ამბები
არ არსებობს ფიზიკური მტკიცებულება იმისა, რომ ბნელი მატერია ან ბნელი ენერგია არსებობს. რეალურად დაფიქსირებული მხოლოდ კოსმოსური სტრუქტურების გამოვლინებაა, რის საფუძველზეც ეს ცნებები გამოიყვანეს.
ბნელი მატერია:
ის იქცევა, როგორც გრავიტაცია და ახორციელებს მიმზიდველ ძალას.
ბნელი ენერგია:
ის იქცევა, როგორც ანტიგრავიტაცია და ახორციელებს მომხტომ ძალას.
როგორც ბნელი მატერია, ასევე ბნელი ენერგია არ იქცევიან შემთხვევითად და ეს ცნებები ფუნდამენტურად დაკავშირებულია დაფიქსირებულ კოსმოსურ სტრუქტურებთან. ამიტომ, ფენომენი, რომელიც ბნელ მატერიასა და ბნელ ენერგიას ეფუძნება, უნდა აღიქმებოდეს მხოლოდ კოსმოსური სტრუქტურების თვალსაზრისით, რაც არის ხარისხი თავისთავად, როგორც, მაგალითად, რობერტ მ. პირსიგი გულისხმობდა.
პირსიგი მიიჩნევდა, რომ ხარისხი არსებობის ფუნდამენტური ასპექტია, რომელიც განუსაზღვრელია და ამავე დროს შეიძლება განისაზღვროს უსასრულო რაოდენობის გზით. ბნელი მატერიისა და ბნელი ენერგიის კონტექსტში, ხარისხის მეტაფიზიკა გამოხატავს იდეას, რომ ხარისხი სამყაროში ფუნდამენტური ძალაა.
რობერტ მ. პირსიგის ფილოსოფიის შესავლისთვის მეტაფიზიკურ ხარისხზე ეწვიეთ მის ვებგვერდს www.moq.org ან მოისმინეთ პოდკასტი Partially Examined Life: ეპ. 50: პირსიგის ძენი და მოტოციკლეტის მოვლის ხელოვნება